Op 26 april ontving René Peters een lintje. Hij is al 30 jaar als vrijwilliger voorzitter en penningmeester van Langstraat Media, de lokale omroep in de gemeenten van de Langstraat.
Jeugdzonde
‘Ik ben geboren in Kaatsheuvel. Eind jaren 80 heb ik daar samen met vrienden een piratenzender
opgericht, mijn ‘jeugdzonde’. In 1991 hebben we vergunning gekregen om er een legale omroep van
te maken. Ik ben daar dus vanaf de start bij betrokken en ben op dit moment voorzitter en
penningmeester. Ik zit op afstand en hou me dus niet bezig met de dagelijkse zaken. Mijn werk richt
zich vooral op de toekomst, zoals de contacten met de gemeenten en branche organisatie en het
aanvragen van subsidies en vergunningen. Eén avond in de week ben ik in Waalwijk en de rest doe ik
tussendoor. Het bestuur is een vriendengroep geworden en na mijn verhuizing naar Princenhage ben
ik dat gewoon blijven doen. Het is gewoon heel fijn om te doen.
Langstraat Media
Langstraat Media is langzaam uitgegroeid tot de regionale omroep van de hele Langstraat. In het
begin waren we er alleen voor de gemeente Waalwijk, ongeveer 10 jaar later kwam de gemeente
Loon op Zand erbij, vijf jaar geleden de gemeente Dongen en nu zijn we in overleg met de gemeente
Heusden. Toen ik mijn lintje kreeg werd het maatschappelijk belang van de omroep aangegeven.
Natuurlijk is er het belang voor de mensen die luisteren en kijken naar onze programma’s. Daarnaast
werken bij de omroep enkele betaalde krachten en ongeveer 70 vrijwilligers. Er zijn ook
medewerkers met een afstand tot de arbeidsmarkt. Zij hebben een passie voor muziek en maken bij
ons radioprogramma’s. Dat gaat heel goed. Zonder die medewerkers en vrijwilligers is de omroep
niets. Eigenlijk speel ik vooral een faciliterende rol op de achtergrond en doen zij het werk.
Groot geheim
Ik heb gehoord dat mijn vrouw Dorethe, de secretaresse op mijn werk bij TNO en heel veel anderen
al heel lang wisten dat dit zou gaan gebeuren. Zelf heb ik helemaal niets in de gaten gehad. Ik zou
zelfs in het buitenland zijn voor mijn werk op 26 april. Dorethe zei ‘is dat wel de moeite dan voor een
dag op en neer’ en de secretaresse gaf ook aan dat ik veel beter een ander kon vragen. Dat heb ik
tenslotte gedaan, ook omdat ik Koningsdag liever in Breda wilde vieren. Dorethe wilde me verrassen
met een lunch, zei ze. Ze zou nog niet zeggen waar, maar of ik van 12 tot 14 uur vrij wilde houden.
Gezellig toch, dacht ik. Uiteindelijk reden we Waalwijk in en pas toen we bij de studio waren had ik in
de gaten dat we niet zouden gaan lunchen. Eigenlijk ontvang je een lintje in de stad waar je woont,
maar burgemeester Depla heeft de burgemeester van Waalwijk, Sacha Ausems, gevraagd om mij het
lintje op te spelden.
Erkenning
Niemand gaat vrijwilligerswerk doen om een lintje te krijgen, maar als je het dan krijgt dan is het een
grote erkenning voor wat je hebt gedaan. Het is bijzonder dat Eugenie, een collega-bestuurslid, al
lange tijd daarmee bezig is geweest. Ze heeft de aanvraag gedaan en onder andere anderen gevraagd
om brieven te schrijven om de maatschappelijke betekenis aan te geven van mijn werk. Het is heel
bijzonder dat zij dit heeft gedaan.’